یادداشت سردبیر (21/12/21): این مقاله در مجموعه ویژه عدالت سلامت با حمایت تاکدا ارائه شده است. مقاله به صورت مستقل و بدون حمایت مالی منتشر شده است.
از آنجایی که ایالات متحده و بریتانیا جمعیت خود را بسیار سریع‌تر از آنچه در ابتدا انتظار می‌رفت واکسینه می‌کنند، دو مفهوم متفاوت در گفتمان انگلیسی زبان واکسن به صورت آنلاین در گردش است: نیاز اخلاقی به عدالت جهانی واکسن و تمایل مصرف‌کننده به پاسپورت واکسن.
من بیشتر طرفدار ایجاد برابری جهانی در واکسن هستم - با نقض حق ثبت اختراعات مالکیت معنوی، در صورت لزوم - برای سرکوب کردن سطح SARS-CoV-2، ویروسی که باعث COVID-19 می شود، تا حد امکان. بسیاری از مردم در اسرع وقت من از طرفداران ایجاد پاسپورت های واکسنی هستم که فقط به افرادی که امتیاز دریافت واکسن را دارند اجازه عبور از مرز را می دهد. در حال حاضر، در برخی از کشورها از مرزها برای تعیین اینکه چه کسی واکسن دریافت می کند و چه کسی واکسن دریافت نمی کند، استفاده می شود. استفاده از این محدودیت ها برای ممنوعیت رفت و آمد افرادی که از واکسیناسیون محروم شده اند، حتی غیراخلاقی تر خواهد بود.
همانطور که استفان دیوید بارال، ژان اولیویه تواهیروا روئما و نانسی فاسوانا-مافویا اخیرا در BMJ، «شهروند بودن برخی کشورها به مردم امکان دسترسی تقریباً به کل جهان را می‌دهد، در حالی که سایرین تنها برای خروج قانونی از مرزهای کشوری که در آن زندگی می‌کنند، حتی در زمان درگیری، با چالش‌هایی مواجه هستند. تصادفی نیست که مردم کشورهای پردرآمد نیز نسبت به کشورهای فقیرتر با تحرک کمتر به واکسن دسترسی دارند. اما این ایده که "باید" به تعطیلات رفت یا در یک کنفرانس دانشگاهی در خارج از کشور در این مرحله از همه گیری همه گیر شرکت کرد، از نظر اخلاقی غیرقابل توجیه است. این امر به ویژه اگر به مکانی سفر می‌کنید یا از جایی می‌روید که می‌دانید دیگران به واکسن‌ها دسترسی ندارند - و می‌خواهید یک کاغذ مخصوص ثابت کند که این کار را انجام می‌دهید، که به شما اجازه عبور از مرز را می‌دهد.
اگرچه ما باید این واقعیت را جشن بگیریم که نیم میلیارد دوز واکسن کووید در سراسر جهان تزریق شده است، بیش از هفت میلیارد نفر این واکسن را دریافت نکرده اند (و ممکن است ماه ها یا سال ها تا دریافت آن فاصله داشته باشد). تا زمانی که این وضعیت ادامه دارد، آمریکایی‌های واکسینه شده، کانادایی‌ها و اروپایی‌ها دلیلی برای درخواست پاسپورت برای پرواز در سراسر جهان برای تفریح (یا حتی برای کارهای بی‌اهمیت) ندارند. در فوریه 2021، دولت‌های برخی از کشورهای ثروتمند با طرح سازمان تجارت جهانی مبنی بر انصراف از حقوق مالکیت معنوی واکسن‌ها و داروهای کووید-19 مخالفت کردند تا کشورهای جنوب جهانی بتوانند آنها را در سریع‌ترین زمان ممکن تولید کنند.
اینکه کشورها می توانند از عبور واکسن ها از مرزهایشان جلوگیری کنند و بخواهند شهروندان خود بتوانند از آن مرزها عبور کنند و به کشورهایی سفر کنند که واکسن دریافت نکرده اند - و فراتر از آن برای استفاده از این تهدید، از نظر اخلاقی مذموم است (از نظر اپیدمیولوژیک خود ویرانگر). عفونت برای نگه داشتن مردم از این کشورهای واکسینه نشده در داخل.
واکسن ها عمدتاً توسط دولت تجویز و کنترل می شوند. کشورها علاوه بر نگه داشتن واکسن ها در داخل مرزهای خود، می توانند کنترل کنند که چه کسی واکسن دریافت کند و چه کسی واکسن نگیرد. بنابراین، گروه‌های آسیب‌پذیر اغلب از دریافت واکسن محروم می‌شوند. به عنوان مثال، اسرائیل برای فلسطینیان ساکن کرانه باختری و نوار غزه - به استثنای تعداد کمی از کارگران - واکسن توزیع نکرده است، علیرغم این واقعیت که آنها در شرایطی زندگی می کنند که آنها را در معرض خطر بالایی قرار می دهد. در همین حال، پس از اینکه زندانیان ایالت نیویورک از دریافت واکسن محروم شدند، یک قاضی در اواخر ماه مارس حکم داد که سیاست‌های فرماندار اندرو کومو در مورد کووید «به طور غیرمنطقی بین زندانیان و افرادی که در هر نوع تجمع دیگری زندگی می‌کنند تمایز قائل می‌شود.» موسسات بزرگسالان در معرض خطر بالای زندگی افراد محروم. از آزادی آنها در طول این بیماری همه گیر."
حذف واکسن یک تقسیم ویروسی ایجاد می کند که از یک سو ممتازترین و از سوی دیگر آسیب پذیرترین آنهاست. گروه های اقلیت نفرت انگیزی که در رژیم های مستبد زندگی می کنند بعید است واکسن دریافت کنند. ایجاد پاسپورتی که به گروه‌های ممتاز داده می‌شود و کنار گذاشتن جمعیت‌های آسیب‌پذیر می‌تواند قطب‌ها را تشدید کند و عواقب عمیقی داشته باشد، مانند گروه‌های حاشیه‌نشینی که از جنگ یا موقعیت‌های درگیری فرار می‌کنند و زیرساخت‌های سیاه‌چال را ایجاد می‌کنند. . اگر چنین گذرنامه ای برای عبور از مرزها استفاده شود یا در کشور برای حمل و نقل عمومی، خرید یا سایر مناطق مشترک مورد نیاز باشد، این امر صادق است.
این ایده های رقابتی - چه عجله داشته باشیم که همه را در اسرع وقت در خارج از کشور واکسینه کنیم، چه عجله داشته باشیم که پاسپورت بگیریم تا کسانی که در بالای بخش ویروس هستند بتوانند "به حالت عادی برگردند" و برای لذت از مرز عبور کنند. - در تضاد هستند. زبانی که استفاده می کنیم نیز مهم است. پاسپورت واکسن مفاهیم زیست شناسی، ملی گرایی و نظارت را با هم ترکیب می کند. او به طور کلی اخلاق امتیازات پاسپورت را ارتقا می دهد و منفعلانه می پذیرد. این اعتقاد بر این است که افراد دارای تابعیت در برخی کشورها باید بتوانند از امتیازاتی در آنها برخوردار شوند (مانند بیمه بیکاری) که افراد بدون تابعیت نباید از آن برخوردار شوند و جهان باید هنگام عبور از مرزها حتی در موارد سرگرمی بی اهمیت از آسایش ما مراقبت کند. در عین حال، امتیاز پاسپورت به این معناست که همان مرزهایی که برخی از ما برای اوقات فراغت خود از آن عبور می‌کنیم برای ممانعت از ورود به افرادی استفاده می‌شود که ملاقات می‌کنیم و ممکن است از بحران‌هایی مانند جنگ، قحطی، فاجعه آب و هوایی، آزار و شکنجه سیاسی، خشونت جنسی یا ویرانی اقتصادی ایجاد یک تقسیم ویروسی منجر به افزایش نظارت بیولوژیکی (بر همه) می شود، که اگر همه واکسینه شوند بی ربط خواهد بود.
شبیه به "گذرنامه های مصونیت" - رویه تاریخی مشکوک فرستادن افرادی که زنده مانده اند و در برابر بیماری ها واکسینه شده اند به زندگی عمومی - مفهوم گذرنامه های واکسن مبتنی بر امتیازات ایمنی است. همانطور که کاترین اولیواریوس، استادیار تاریخ در دانشگاه استنفورد، در آغاز همه‌گیری در نیویورک تایمز، «وقتی افرادی که در برابر یک بیماری کشنده مصونیت دارند، درمان خاصی دریافت می‌کنند، آنچه اتفاق می‌افتد «خوب نیست».
اولیواریوس نوشت: «هم اکنون نابرابری نژادی و جغرافیایی در مواجهه و آزمایش این ویروس وجود دارد. «آسیب‌پذیرترین افراد جامعه ما را نمی‌توان دو بار مجازات کرد: اول به خاطر شرایطشان و سپس با بیماری. همین امر در مورد واکسیناسیون نیز صدق می کند: این ناعادلانه است که افراد را به دلیل واکسینه نشدن مجازات کنیم و سپس از تحرک آنها محروم کنیم، در حالی که کسانی که گذرنامه دارند می توانند آزادانه تردد کنند.
اگر هدف ما از بین بردن ناسیونالیسم واکسن و امتیاز ایمنی باشد، چه می شد، زیرا همه هیچ نگرانی در مورد COVID-19 نداشتند؟ آیا این هدفی بزرگتر از اعطای امتیاز پاسپورت به برخی و محرومیت از آن برای برخی دیگر نیست؟ و آیا این با یک پاتوژن معلق در هوا منطقی تر نخواهد بود؟
در عین حال آیا هنوز هم می توانیم پرونده واکسن داشته باشیم؟ کاملا. آنها برای مدیریت سلامت عمومی مفید هستند و به خصوص قبل از گذراندن وقت افراد در مکان های شلوغ (مانند مدارس، کمپ ها، خوابگاه ها و خانه های سالمندان) خوب هستند. با این حال، پرونده های واکسن مفهومی بسیار متفاوت از پاسپورت واکسن است. هر دو رویکرد شیوه‌های مختلف اجرا، امتیازات، نظامی‌سازی و معماری قانونی را به چالش می‌کشند.
واکسیناسیون یک پروژه جمعی است و هیچ یک از ما تا زمانی که همه واکسینه نشده‌ایم واکسینه نمی‌شویم. ما نیازی به ایجاد قانونی برای برخی از افراد برای سفر به خارج از کشور در سال 2021 نداریم. همه ما باید در خارج از کشور و در داخل کشور در سال 2021 واکسینه شویم تا پاسپورت واکسن جنجالی شود.
این مقاله برای نظر و تحلیل است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- انتقال شارژ همراه اول و انتقال روش انتقال اعتبار
- ورق مولتی استایل - طلق البرز
- رصدخانه لندمارک وب اکنون به طور رسمی یک تلسکوپ است
- بک لینک دانشگاهی edu چیست ؟
- نحوه استفاده از دسیکاتور ساده آزمایشگاهی
- کربن فعال شده گرانول | فیلتر هوا
- نحوه خرید (الف) چادر بازی کودک On A Tight بودجه
- سایت خرید کربن فعال | تجهیز یار
- ویژگی های دیگر
- 4 Amazon Alternatives: Marketplaces To Help You Diversify Your Sales