کشتی غرق شده تاریخی همچنان به حرکت خود ادامه می دهد و لغزش های خطرناک زیر آب را آشکار می کند
برای کشتی ای که 80 سال پیش غرق شد، SS ویرجینیا مسیر طولانی را طی کرده است: نفتکش از زمانی که در سال 1942 توسط یک زیردریایی آلمانی اژدر شد، بیش از 10 کیلومتر حرکت کرده است.
کشتی غرق شده در سواحل لوئیزیانا در حال حرکت بر روی بستر دریا است. این لغزشها به این دلیل اتفاق میافتند که رودخانه میسیسیپی دائماً مقادیر عظیمی از رسوبات - بیش از 550 میلیون تن متریک در هر سال - را به خلیج مکزیک میریزد و زمینلرزهها و طوفانها گاهی باعث میشوند مقداری از این مواد به صورت دستهجمعی جابجا شوند. نهرهای گلی، چشم انداز زیر آب را می سازند و مواد مغذی را به اکوسیستم ها می رسانند، اما می توانند مخرب هم باشند: در سال 2004، گل و لای ناشی از امواج قدرتمند طوفان ایوان، یک سکوی نفت و گاز را واژگون کرد. ملانی دامور، باستان شناس دریایی از دفتر مدیریت انرژی اقیانوسی خلیج مکزیک، می گوید: «این اساساً سکو را تخریب کرد و آن را مدفون کرد. از آن زمان، نفت از ساختار فلج شده نشت می کند و تلاش های مداوم برای تمیز کردن صدها میلیون دلار هزینه داشته است. خلیج مکزیک میزبان هزاران سازه نفت و گاز است و دامور می گوید خطر تکرار چنین رویدادی بسیار واقعی است.
بنابراین نیاز به درک بهتر رفتار گل و لای در خلیج فارس وجود دارد. دامور گفت، اما بررسیهای ژئوفیزیکی که مناطق وسیعی از بستر دریا را پوشش میدهند، نادر هستند. او گفت: "آخرین نقشه برداری کامل، که به کل جلوی دلتای می سی سی پی می پردازد، در سال 1979 انجام شد."
اینجاست که ویرجینیا در حال آمدن است از روی یک کشتی تحقیقاتی، دانشمندان می توانند امواج صوتی یک کشتی غرق شده را در حدود 85 متر زیر سطح دفع کنند تا مکان آن را تعیین کنند. بدنه فلزی با طول بیش از 150 متر در تضاد کامل با بقیه بستر دریا است. دامور می گوید: «خیلی واضح است که چیست.
او و همکارانش بر اساس نتایجی که در دسامبر در نشست پاییزی اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا ارائه کردند، دریافتند که لاشه هواپیما در طول زمان به طور قابل توجهی تغییر کرده است. مطالعه ای که توسط محققان دیگر در سال 2006 و 2007 انجام شد - کمی بعد از طوفان های کاترینا و ایوان - نشان داد که کشتی غرق شده از آخرین مطالعه خود در سال 2004 حدود 400 متر به سمت جنوب شرقی حرکت کرده است. مطالعه جدیدتر که در سال 2017 انجام شد نشان داد که مسیر خود را تغییر داده و به سمت جنوب غربی حرکت کرده است. ، هر چند با سرعت کمتر. تیم تخمین می زند که در مجموع، او بیش از 10 کیلومتر از محلی که در ابتدا در آن غرق شد، سفر کرد. این مقدار حرکت «در زمینه اینکه چقدر نیرو برای حرکت در طول 500 فوت لازم است شگفتآور است [more than 150-meter-long] یک کشتی غرق شده با بدنه فولادی در بستر دریا - نه فقط یک یا دو بار، بلکه شاید ده ها بار، "می گوید دامور.
لیلا حمدان، بومشناس دریایی در دانشگاه میسیسیپی جنوبی که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: این اولین بار است که از یک کشتی غرق شده برای ردیابی جریانهای گلی استفاده میشود. او افزود: "فکر نمیکنم کسی قبل از این کار این دو چیز را کنار هم بگذارد." "اما این بسیار منطقی است."
با ردیابی مسیر ویرجینیا، محققان در حال به دست آوردن درک بهتری از ماهیت پیچیده جریان های گل هستند. دامور می گوید: «اکنون می دانیم که جریان گل آلود می تواند جهت را تغییر دهد. او افزود که این دانش به ارزیابی بهتر خطرات ناشی از رانش گل و تاثیر بالقوه آنها بر زیرساخت های دریایی کمک می کند.
محققان قصد دارند مطالعه کنند ویرجینیا دوباره پاییز امسال دیمور گفت، آنها انتظار دارند که دریابند که لاشه هواپیما دوباره به پایین شناور شده است، به ویژه با توجه به عبور اخیر چندین طوفان گرمسیری و طوفان آیدا.
[ad_2]