30 نوامبر روز یادبود گونه های گمشده است، یک تعطیلات غیررسمی که در سال 2011 توسط ائتلافی از هنرمندان، دانشمندان و فعالان مستقر در بریتانیا ایجاد شد. معنای روز سیاسی است: جلب توجه عمومی به انقراض دست ساز بشر به امید پیشگیری بیشتر. اما برای بسیاری از شرکت کنندگان، این روز همچنین یک روز شخصی است، تلاشی برای درک وسعت ناپدید شدن.
هر سال گونه های بیشتری را به یاد می آورد و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست. در میان تازه واردان امسال 23 گونه گیاهی و جانوری وجود دارد که سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده در اواخر سپتامبر اعلام کرد منقرض شده اند. آیا در مورد صدف قرمز، صدف صاف یا صدف صدفی شنیده اید؟ دیوانه خانه Scioto یا همبرگر سن مارکوس، دو ماهی آب شیرین چطور؟ من هم نمی کنم. این گونه ها، مانند بسیاری دیگر، قبل از اینکه بسیاری از ما حتی نام آنها را بدانیم، منقرض شدند.
ما به یک روز خاطره برای گونه های از دست رفته نیاز داریم. اما اگر می‌خواهیم از زندگی در مقیاسی معنادار محافظت کنیم، باید گونه‌هایی را که هنوز داریم نیز به خاطر بسپاریم.
در دهه 1930، زمانی که روزالی بارو اج، مدافع حق رای و حفاظت از محیط زیست، پناهگاه کوه هاوک را در پنسیلوانیا تأسیس کرد، خاطرنشان کرد که "زمان حفاظت از یک گونه هنوز رایج است." حفاظت از سلامت و زیستگاه گونه‌ای که هنوز فراوان است بسیار آسان‌تر و ارزان‌تر از گونه‌ای است که تعداد آنها قبلاً تک رقمی شده است. و با دفاع از یک گونه مشترک، از نقش آن در اکوسیستم آن نیز دفاع می کنیم - رابطه آن با گونه های دیگر، از جمله گونه های خودمان.
با این حال، در دهه‌هایی که اج با موفقیت از شاهین‌های مهاجر و سایر پرندگان شکاری در برابر شکارچیانی که معتقد بودند آفات هستند محافظت کرد، تمرکز جنبش حفاظت از حفاظت از فراوانی به جلوگیری از انقراض تغییر کرده است. این قابل درک است، زیرا تعداد موارد اضطراری هر روز در حال افزایش است. اما از آنجایی که گروه‌های ملی و بین‌المللی حفاظت به تکیه بر پستانداران کاریزماتیک و بسیار در خطر انقراض برای جلب حمایت عمومی ادامه می‌دهند، و ما روزنامه‌نگاران محیط‌بانی از درام تهدید برای برانگیختن علاقه خوانندگان استفاده می‌کنیم، حفاظت به‌طور فزاینده‌ای به عنوان یک تجارت برای جلوگیری از انقراض در نظر گرفته می‌شود.
در واقع، جلوگیری از انقراض تنها آغاز حفاظت است. هدف از حفاظت، حفاظت از اکوسیستم هایی است که حیات روی زمین را حفظ می کنند، و تنها راه برای انجام این کار، حفاظت از گونه ها به وفور، برای همیشه و در زیستگاه های خود است.
در حالی که تغییرات آب و هوایی تهدیدی برای همه گونه‌ها است، بیشتر گونه‌ها مستقیماً توسط تهدیدات طولانی مدت مانند شکار غیرقانونی و تخریب زیستگاه تهدید می‌شوند. خبر خوب این است که ما می دانیم چگونه با این تهدیدات مقابله کنیم: جوامع سنتی هزاران سال است که از گونه ها و زیستگاه ها به صورت محلی محافظت می کنند و در یک قرن و نیم گذشته، جنبش مدرن حفاظت، نهادهای بین المللی را ایجاد کرده است که قادر به محافظت از گونه ها و زیستگاه های آنها فراتر از آن هستند. مرزها. . به لطف زمینه های اکولوژی و زیست شناسی حفاظت، حافظان محیط زیست نیز چیزهای زیادی در مورد آنچه برای بقای اکوسیستم ها در درازمدت لازم است، آموخته اند.
خبر بد این است که برای اینکه حفاظت واقعاً مؤثر باشد، باید توصیه Rosalie Edge را دنبال کرد و خیلی زود، مدت‌ها قبل از اینکه گونه در بحران قرار بگیرد، شروع شود. این امر مستلزم آینده نگری، پشتکار و تمایل مکرر برای کار از طرف گونه هایی است که اکثر مردم آن را بدیهی می دانند - اگر اصلاً آنها را بشناسند.
جایی که من زندگی می کنم، در جنوب غربی ایالت واشنگتن، بسیاری از گونه ها از مقامات دولتی و فدرال، حافظان محلی، نمایندگان قبایل و داوطلبان مختلف که مذاکره، مبارزات انتخاباتی، آموزش، و در غیر این صورت برای محافظت از آنها و زیستگاه هایشان، اغلب با مردم کم یا بدون مردم، سود می برند. به رسمیت شناختن.
در اینجا ما به یک روز یادبود برای گونه هایی مانند بلوط سفید نیاز داریم، گونه ای برازنده، پایدار و هنوز رایج که غذا و زیستگاه بیش از 200 گونه حیوانی و همچنین سایه برای افراد بی شماری را فراهم می کند. ما به یک بیور آمریکایی نیاز داریم، یک مهندس اکوسیستم که سدهایش از طیف گسترده ای از پرندگان آبزی، دوزیستان و ماهی بهره می برند. خفاش قهوه ای کوچک، رایج ترین خفاش از 15 گونه خفاش ما، که به کنترل جمعیت حشرات کمک می کند. و لامپری اقیانوس آرام رو به کاهش اما هنوز در معرض خطر انقراض قرار نگرفته است، ماهی بسیار زشت مارماهی مانند که منبع غذایی مهمی برای قبایل منطقه بوده و از نظر فرهنگی بسیار مهم است.
در طول دهه گذشته، روز یادبود گونه های گمشده در سراسر جهان با جشنواره بادبادک ها، نمایشگاه های هنری، پیاده روی در نور شمع و شعرخوانی جشن گرفته شده است. حال و هوای این گردهمایی ها معمولاً تیره و تار است که با انفجارهای خلاقیت سبک می شود. گروه‌ها در ساحل ولز خطوط عظیمی از کبوترهای مسافر نقاشی کردند، یک قایق یادبود از چوب و جوت در خلیج آلاسکا برپا کردند و با هم در کلیساها و پارک‌های شهر موسیقی ساختند.
بنابراین، در این روز یادبود گونه های از دست رفته، کمی وقت بگذارید و به صدف بلوط جنوبی احترام بگذارید، که دیگر به پاکسازی رودخانه کهابا در آلاباما کمک نمی کند. خفاش میوه ای کوچک ماریانا، خفاشی با صورت روباه، که از دهه 1970 در جزیره زادگاهش گوام دیده نشده است. و صدها گونه دیگر که منقرض شده اند. فردا و هر روز پس از آن، گونه های زیادی را که هنوز شما را احاطه کرده اند و حمایت می کنند را به یاد بیاورید و از کسانی که برای مشترک نگه داشتن آنها تلاش می کنند حمایت کنید.
[ad_2]
مقالات مشابه
- اخترشناسان دو خرگوش غبارآلود را که در کیهان اولیه پنهان شده بودند، مشاهده کردند
- فروشگاه آنلاین با حساب چک کردن
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- چگونه به اهدای اقلام به مزایده آنلاین خوب خواهد شد
- در اینجا تغییرات آینده برای وام دانشجویی وام
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- چگونه برای سرمایه گذاری در آب
- 10 هوشمند پادکست قسمت به شما کمک کند درک پول در طول Coronavirus
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی