"مویی" که از این شاخه جوانه می زند شبیه یک جاروبرقی کرکی یا یک دسته پنبه ای کرکی است - شاید حتی تکه هایی از یک کلاه گیس سفید بد. اما هر نخ در واقع از یخ سخت و سرد ساخته شده است.
برای اینکه این یال ها از کریستال های یخ صاف و ابریشمی ظاهر شوند (که به درستی «یخ مو» نامیده می شود)، قارچ خاصی به نام اکسدیوپسی باید چوب های برگریز در حال پوسیدگی را مستعمره کند و در یک محیط به اندازه کافی مرطوب دما باید کمی زیر صفر باشد. چنین همگرایی خاص ممکن است نادر به نظر برسد، اما اغلب به اندازه کافی اتفاق می افتد که دانشمندان بیش از یک قرن علت این شکل گیری یخی عجیب را در حیرت و حیرت قرار داده اند - از جمله آلفرد وگنر، دانشمندی که در سال 1912 پیشنهاد کرد که قاره های زمین زمانی یک جدول بودند. - قبل از اینکه محققان به نقش E. افیوژن در سال 2015
با مشاهده یخ مو در طبیعت (و رشد برخی از آنها در باغچه خانه)، محققان چندین چیز را در مورد شکل گیری آن آموخته اند. در شرایط مناسب دما و رطوبت، یخ روی سطح شاخه تشکیل می شود، در حالی که آب در منافذ درخت به صورت مایع باقی می ماند. تفاوت دما بین دو حالت آب مکشی ایجاد می کند که آب مایع را به جلوی یخبندان می کشد - به تدریج دامنه رشد "مو" را گسترش می دهد.
مطالعات نشان می دهد که در حالی که قارچ مقداری از چوب را جذب می کند، قطعاتی از مولکول های بزرگتر را فراهم می کند که به عنوان داربستی عمل می کنند که یخ می تواند روی آن رشد کند. این فرآیند می‌تواند موهایی را که به طول ۲۰ سانتی‌متر (تقریباً هشت اینچ) کشیده می‌شوند، کند. هر نخ می تواند تا 0.02 میلی متر قطر داشته باشد و فر یا دارای پشم باشد. آنها می توانند برای روزها دوام بیاورند، حتی زمانی که دما نزدیک به نقطه انجماد در نوسان است. برخی از محققان پیشنهاد می‌کنند که کریستال‌های نازک قادر به مقاومت در برابر چنین شرایط متغیری هستند، زیرا چیزی در مواد گیاهی به عنوان ضدیخ عمل می‌کند که می‌تواند بلورهای یخ را از تغییر شکل، حتی زمانی که دما تغییر می‌کند، محافظت کند. وقتی هر سال هوا سرد می شود، دانشمندان همچنان به ثبت این معمای یخی ادامه می دهند.