آتشفشان های ماقبل تاریخ در یک واکنش زنجیره ای جهانی، زمین را گرم می کنند
کارشناسان آب و هوا ده‌ها سال است که درباره «نقاط عطفی» هشدار می‌دهند که گرمایش جهانی مدرن می‌تواند باعث ایجاد آبشاری از اثرات سریع و غیرقابل برگشت شود. زمین شناسان اکنون شروع به شناسایی نقاط مشابه در فسیل ها کرده اند. به عنوان مثال، حدود 56 میلیون سال پیش - زمانی که اجداد پستانداران ما هنوز از میان درختان می پریدند - فوران های آتشفشانی ممکن است باعث ایجاد شرایط گلخانه ای شده باشد که فرآیندهای مختلف از تکامل تا جهت جریان های اقیانوسی را تغییر داده است. زمین شناسان امیدوارند با مطالعه تغییرات اقلیمی از گذشته، پیش بینی کنند که چگونه تغییرات آب و هوایی ساخته دست بشر کنونی می تواند جهان ما را به شدت تغییر دهد.
مدت‌هاست که محققان در مورد حداکثر حرارتی پالئوسن-ائوسن (PETM) می‌دانند که دوره‌ای بسیار داغ در تاریخ زمین است، اما دلیل این موضوع بحث‌های زیادی را به همراه داشته است. اکنون در ارتباطات طبیعی، زمین شناس از سازمان زمین شناسی بریتانیا، Sev Kender، و همکارانش شواهدی ارائه می دهند که فوران های آتشفشانی در اقیانوس اطلس شمالی جزء حیاتی این فوران گرمایی هستند.
شواهد کلیدی محققان از یک هسته نازک رسوب استخراج شده از تجمع سنگ های زیر آب در نزدیکی ایسلند به دست می آید. این منطقه که استان ماگمایی اقیانوس اطلس شمالی نامیده می شود، بیش از 50 میلیون سال پیش توسط ماگمایی که از پوسته زمین سرازیر شده بود، تشکیل شد. کندر گفت که محققان حدس می زنند که فعالیت آتشفشانی که این سنگ ها را ایجاد کرده است در PETM دخیل است، بنابراین تیم او بلافاصله تحت تأثیر سیگنال های جیوه در نمونه هسته قرار گرفت.
جیوه بالا در هسته سنگ معیاری برای فعالیت آتشفشانی است و سطوح یافت شده توسط تیم نشان می دهد که فوران های اقیانوس اطلس شمالی در زمان و شدت مناسب برای افزایش سطح دی اکسید کربن در جو رخ داده اند. سپس، با فروکش کردن آتشفشان ها، دما به افزایش خود ادامه داد.
ران فنگ، زمین شناس دانشگاه کانکتیکات، که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت که نتایج در مورد زمان فوران ها و شروع PETM "بسیار جالب توجه" هستند. این مطالعه نشان می دهد که گازهای گلخانه ای آتشفشانی به اندازه کافی آب و هوای جهانی را گرم می کنند تا به نقطه عطفی برسند، و باعث آزاد شدن کربن قفل شده در نقاط دیگر می شود که گرمایش جهانی را بیشتر افزایش داده است. فنگ گفت، شواهد اضافی، مانند شاخص‌های زمین‌شناسی دی‌اکسید کربن اتمسفر و اقیانوس در این دوره، می‌تواند به آزمایش بیشتر این فرضیه کمک کند.
بنجامین بلک زمین شناس از کالج سیتی در نیویورک، که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت که بررسی نشانه های جیوه روی سنگ ها از PETM یک رویکرد امیدوارکننده برای درک آنچه در آن زمان اتفاق افتاد است. بلک گفت، زمین شناسان امیدوارند که از شناسایی نقش فعالیت های آتشفشانی در PETM فراتر بروند تا بفهمند که این فرآیند واقعا چگونه تکامل یافته است. سیستم های آب و هوایی تحت استرس "- از جمله آب و هوای مدرن ما.
[ad_2]