ماهی ها برای دفع پرندگان شکاری پشم می سازند
اگرچه جنگل‌های جنوب مکزیک مکانی ایده‌آل برای کار در مزرعه به نظر می‌رسد، چشمه‌های گوگردی منطقه دور از یک مکان استوایی هستند. علاوه بر گرمای خفه کننده در این منطقه، استخرها بوی تخم مرغ فاسد می دهند. آب فیروزه‌ای و شیری رنگ آنها حتی غیر قابل مهمان‌نوازتر است: مملو از سطوح سمی سولفید هیدروژن است و حاوی اکسیژن بسیار کمی است.
با این حال، این آب‌های راکد جهنمی به‌عنوان صحنه‌ای برای یک نمایشگاه قابل‌توجه عمل می‌کنند - ده‌ها هزار ماهی در حرکت یکپارچه مانند هواداران ورزش، موج را در یک استادیوم حرکت می‌دهند. جولیان لوکاس، محقق موسسه لایب‌نیتس برای بوم‌شناسی آب‌های شیرین و ماهیگیری داخلی (IGB) در برلین می‌گوید: «این مسحورکننده است - شما می‌توانید به معنای واقعی کلمه ساعت‌ها آنجا بمانید و فقط اجازه دهید ذهنتان در حالی که امواج خود را ایجاد می‌کند، کار کند.»
اما این امواج تپنده فقط فریبنده نیستند. در مطالعه ای که در 22 دسامبر در زیست شناسی کنونی، لوکاس و تیم او امواج تپنده را به عنوان یکی از اولین نمونه های رفتار جمعی که برای متوقف کردن مستقیم یک شکارچی طراحی شده است شناسایی کردند.
بازیگران پشت این امواج، که می توانند هر بار چند دقیقه طول بکشند، پروانه های گوگردی هستند.Poecilia sulphurariaماهی سبک و نقره‌ای رنگ کمتر از پنج سانتی‌متر طول دارد. این ماهی‌ها که بومی این جریان‌های گوگرد خام هستند، بیشتر وقت خود را در نزدیکی سطح نسبتاً غنی از اکسیژن آب می‌گذرانند. فضا محدود است، بنابراین خال های گوگردی باید دنج باشند - در برخی مکان ها ممکن است بیش از 2000 مول در هر متر مربع وجود داشته باشد.
[embed]https://www.youtube.com/watch?v=h_Bx70XdM20[/embed]
به نظر می رسد رفتار موجی پروانه های گوگردی محافظتی در برابر پرندگان شکاری باشد. اعتبار: جولیان لوکاس
برای ایجاد امواج خود، توده پروانه های گوگردی به طور همزمان حرکت می کنند. به نظر می‌رسد که ماهی‌ها به زیبایی روی دریاچه حرکت می‌کنند، اما در واقع در جای خود باقی می‌مانند. هر ماهی شیرجه می زند و دم خود را روی سطح می پاشد. این باعث می‌شود که همسایه‌های او همین کار را انجام دهند تا اینکه موجی بر روی آب جاری شود. ینس کراز، یکی دیگر از محققان IGB، این توهم حرکت را با سقوط دومینو مقایسه می کند. "دومینوها ناپدید نمی شوند، اما چشمان شما موج حرکت دومینوها را دنبال خواهد کرد."
اگرچه تمایل پروانه ها به ایجاد امواج از دیرباز شناخته شده است، اما هدف از این رفتار محققین را دور زده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رفتار مرموز، لوکاس، کراوس و همکارانشان شرایط سختی را تحمل کردند تا امواج پروانه های گوگردی را از نزدیک زیر نظر بگیرند. آنها به سرعت متوجه شدند که آنها تنها کسانی نیستند که پروانه ها را تماشا می کنند. انبوه ماهی ها بسیاری از پرندگان ماهی خوار از جمله حواصیل، آبزیان و مگس گیرهای بزرگ معروف به بچه گربه را به خود جذب کردند. لوکاس می گوید: «این مانند یک بوفه باز برای پرندگان است.
و پرنده ها مشتاق خوردن به نظر می رسیدند و آنقدر پایین می آمدند که گاهی تیم چندین حمله را در دقیقه تماشا می کرد. اما در حالی که گرفتن شناگران در سطح باید به آسانی صید ماهی در بشکه باشد، محققان پیشنهاد کرده اند که اقدامات هماهنگ پروانه ممکن است یک مکانیسم دفاعی باشد.
برای تعیین اینکه آیا امواج پرندگان را آزار می‌دهند یا خیر، تیم در اطراف چشمه‌ها نشسته‌هایی ایجاد کرد تا به شاه‌ماهی‌ها و بچه گربه‌ها خواص درجه یک بدهند تا حملات خود را آغاز کنند. سپس محققان دوربین هایی را بر روی پرندگان غواصی آموزش دادند و حرکت موج بعدی را ثبت کردند. در حالی که شاه‌ماهی‌ها برای تعقیب پروانه‌ها در آب شیرجه می‌رفتند، کیسکادی‌ها فقط با منقار خود از سطح آب عبور می‌کردند و امواج کمتری در پاسخ ایجاد می‌کردند. برای ارزیابی تأثیر امواج ماهی بر کیسکادیا، محققان سنگریزه ها را با تیرکمان به زمین انداختند تا پروانه ها را تحریک کنند.
یافته‌های آنها نشان می‌دهد که امواج همزمان تأثیر عمیقی بر روی ماهی‌های آبزی و کیسکادیا داشته‌اند. هنگامی که امواج از چشمه عبور می کنند، پرندگان بین حملات دو برابر بیشتر منتظر می مانند، که به طور قابل توجهی دفعات برخورد را کاهش می دهد. همچنین به نظر می رسد که امواج، گرفتن موفقیت آمیز پروانه برای کیسکادیا را دشوار می کند، و این دو پرنده اغلب در پاسخ به امواج، نشسته های خود را با هم رد و بدل می کنند، احتمالاً به دنبال زاویه حمله متفاوتی هستند.
اگرچه تأثیر امواج واضح بود، اما تحلیل تأثیر واقعی آنها بر پرندگان دشوارتر بود. این تیم پیشنهاد می‌کند که حرکت موج‌دار، که اغلب به دور از پرنده نزدیک‌شده هدایت می‌شود، ممکن است شکارچی را گیج کند. ماهی همچنین می تواند یک سیگنال هشدار به پرندگان ارسال کند و به آنها هشدار دهد که در حال نزدیک شدن هستند. به گفته کراوز، عجیب است که این می تواند به هر دو طرف کمک کند. او گفت: «ماهی ها مجبور نیستند برای جلوگیری از حمله پرنده شنا کنند. و پرنده مفید است، زیرا اگر ماهی به او خبر دهد که پیدا شده است، می داند که چگونه به جای دیگری حرکت کند.
مکانیسم هرچه که باشد، تیم تحقیقاتی معتقد است که این یکی از اولین نمونه های رفتار جمعی است که به طور مستقیم با کاهش اثربخشی یک شکارچی مرتبط است. به گفته برتراند لماسون، زیست‌شناسی که رفتار جمعی حیواناتی مانند گورخرها را در مرکز تحقیقات و توسعه ارتش ایالات متحده در نیوپورت، اورگان مطالعه می‌کند، این تعاملات بین شکارچی و طعمه یک چالش تحقیقاتی حیات وحش است که باعث می‌شود گوگرد به جنوب مکزیک سرازیر شود. تنظیمات جذاب برای کشف این ارتباط. لماسون که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: «ماهی‌هایی که مجبور می‌شوند روی آب بمانند، آنها را با پرندگان در تماس قرار می‌دهند. این مرزها همیشه مکان های جالبی در محیط زیست هستند، زیرا معمولاً در آنجا بیشترین تعاملات را می بینید.»
لوکاس، کراوس و همکارانشان بر این باورند که بسیاری از موجودات دیگر می‌توانند از حرکات همگام‌سازی مشابهی در سیستم‌های پیچیده‌تر استفاده کنند، مانند پرهیز سارها از شاهین یا ساردین که از دلفین‌ها منحرف می‌شود. همانطور که پروانه‌های گوگردی نشان می‌دهند، تشکیل تیم یک راه مؤثر برای دور ماندن از منو است. ما عاشق این مدل‌های دسته جمعی از دسته‌های پرندگان، گله‌های ماهی، گله‌های آنتلوپ هستیم. کراوز می‌گوید، اما اغلب از خود می‌پرسید: «معنای این الگوهای زیبا چیست؟» و من فکر می کنم این مطالعه نشان می دهد که مرگ و میر این حیوانات را تا حد زیادی کاهش می دهد.
[ad_2]